De Champions Leagues analyses !

Twee van onze analytici (of analisten, daar zijn we nog niet helemaal uit) geven hun mening over twee wedstrijden uit de Champions League.

Atletico Madrid-Olympiakos Pireus

Door Tiny Sulsters

De vorige confrontatie, in Griekenland, was in het voordeel beslecht van de Grieken. Ook toen al was Atletico  voetballend de bovenliggende partij. Olympiakos heeft in die wedstrijd geloerd op de counter en dit effectief uitgespeeld. Dat de wedstrijd in een 3 - 2 winst uitviel voor de Grieken was voor iedereen een verrassing. De verwachting was dat Olympiakos nu van uit een gesloten verdedigingen zou spelen en gokken op die ene mogelijkheid die zich iedere wedstrijd wel aan dient. Met een spits als Mitroglu in de gelederen misschien wel een goede tactiek. Het resultaat is voor beide teams heel erg belangrijk met het oog op plaatsing voor de volgende ronde. Het Atletico van coach Simeone is de te kloppen ploeg. Van de laatste 21 thuisduels werden er maar liefst 19 gewonnen. Haast een onmogelijke opgave voor de elf van coach Michel .Deze coach heeft overigens een Madrileens verleden, alleen voor Atleticofans bij het verkeerde Madrid. Michel was een talentvolle linksbuiten bij de Koninklijke. Zoals verwacht namt Atletico gelijk na de aftrap het initiatief. Het zette Olympiakos vast op eigen helft. En verstoorde al in een vroege fase de opbouw van de tegenstander. Langer dan twee keer de bal rond spelen zat er voor Olympiakos niet in. Door het verre vooruit verdedigen en een snelle omschakeling van balverlies naar balbezit van Atletico lukte het niet voor Olympiakos om onder de druk uit te komen. De Grieken maakten fout op fout. Echter de grootste fout maakt keeper Robert. In plaats van de bal de tribune in te jagen speelde hij hem in de voeten van de spits van de Madrilenen. Die legt hem breed en de 1 - 0  door Garcia is daar. Het zure is dat deze keeper zijn opleiding heeft gehad in Madrid en verhuurt is aan Olympiakos. Hij gooide hiermee de deur van zijn eigen carrière op slot. Atletico bleef ook na de goal een hoog baltempo spelen met goed verzorgd positiespel. Het leek voor de neutrale kijker of ze met twee man meer speelde. Dit resulteerde in heel veel gemiste kansen voor Atletico. Hopelijk kreeg het hiervan niet de rekening gepresenteerd. Er is nog steeds zoiets als die ongeschreven voetbalwet. Als je zelf je kansen mist dan.......

Olympiakos stelde hier bitter weinig tegenover. Verder dan een schot op doel komt het niet. Net voor rust valt de beslissing. Een voorzet van links wordt kinderlijk eenvoudig gemist door Botia waarna Mandzukic de bal simpel binnen kan tikken. 2 - 0. Hiermee was het definitief gedaan met de weerstand van Olympiakos. Als daar überhaupt al sprake van was. De eerste helft was een bruisende voetbalshow van Atletico Madrid. Een echte teamprestatie.

Echt een team dat voor elkaar wil werken zonder een enkele speler met vedette neigingen. Affelay zagen we in de tweede helft niet meer terug. Spelen in dit Olympiakos doet zijn interland carrière geen goed. De tweede helft begon zoals de eerste is opgehouden. Olympiakos kreeg niet de gelegenheid om te bouwen aan een fatsoenlijke aanval. Al in een vroeg stadium werden ze vastgezet en dat leidt gelijk weer tot balverlies.Uit een voorzet van Ada Turan kon Mandzukic geheel ongehinderd de 3 -0 binnen koppen. Het begon op een debacle te lijken voor de Grieken. Ze kwamen niet meer van hun eigen zestien af en konden Atletico alleen maar met veel overtredingen stoppen. Uit een vrije schop voor een van deze overtredingen kopte Mandzukic eenvoudig zijn derde en Madrids vierde binnen. De coach van Olympiakos, Michel, werd afgedroogd door zijn vroegere rivaal. Iets wat hij de spelers niet in dank af zal nemen. Mandzukic kreeg van Simeone een publiekswissel en zijn vervanger was Griezmann. Atletico verzuimde in deze fase om Olympiakos te vernederen door nog  vier of vijf opgelegde kansen te missen. Griezmann scoorde echter nog een keer, maar deze goal werd, voor mij onbegrijpelijk,  afgekeurd. De keeper zou het zicht ontnomen zijn door een speler. Nou ja!!! Zo eindigt deze wedstrijd met een onthutsend slecht Olympiakos dat makkelijk met dubbele cijfers de bietenbrug op had kunnen gaan. En met een zeer sterk spelend Atletico Madrid, dat op alle fronten,de sterkste was. In deze vorm is het een van de kanshebbers op de titel. Zoals ik begon eindig ik ook. Atletico Madrid blijft de te kloppen ploeg.

Uw analist

Tiny.

Ajax doet zichzelf te kort in Parijs

Door Max Mertens

In een nagenoeg uitverkocht Parc des Princes ging Ajax van start tegen Paris Saint-Germain. Met het tonen van de opstelling wordt direct duidelijk, dat trainer Frank de Boer meer waarde hecht aan de laatste poulewedstrijd. Hij kiest er namelijk voor El Ghazi en Moisander op de bank te houden, twee spelers die op scherp staan. Zij werden vervangen door Denswil en Kishna, de laatste maakte de afgelopen week veel indruk tegen sc Heerenveen.  Vanaf de aftrap werd duidelijk dat Ajax vooruit wilde voetballen en de opbouw van PSG vroegtijdig wilde verstoren. Dit resulteerde gelijk in een periode met goed voetbal en veel balbezit. De eerste echte dreiging kwam echter van PSG speler Rabiot, na een foute pass van de uitstekend spelende Serero. Ondanks de goede start moest Boilesen na 10 minuten het veld verlaten na een tackle van Van der Wiel, achteraf blijkt hij er minimaal 10 weken uit te liggen. Het resterende gedeelte van de eerste helft was eigenlijk heel eentonig. Ajax speelt verzorgd en bij vlagen zeer goed voetbal, PSG kijkt toe. Je vraagt je bijna af waarom trainer Laurent Blanc koos voor zo’n tactiek met zulk spelersmateriaal. Ondanks het vele balbezit en dynamische spel van het middenveld wist Ajax niks te creëren. PSG had inmiddels één echte kans gecreëerd, Lavezzi  ging alleen op Cillissen af maar vergat te scoren. Echter, in de 33^e minuut  ging het alsnog mis voor het goed spelende Ajax. Na geklungel in de opbouw werd de bal wederom in de diepte getrapt op Lavezzi, die hem nu wel aflegde op Cavani, 1-0 PSG. Deze voorsprong is naar mijn mening geheel onverdiend, gezien het vertoonde spel van Ajax. Na de 1-0 gebeurde er weinig spectaculairs meer tot de rust. In de tweede helft zagen we hetzelfde spelbeeld als in de eerste helft. Ajax zette druk vooruit, het middenveld met Klaassen, Serero en Andersen speelde zeer dynamisch en het team gaf nauwelijks kansen weg. Dit kwam door het vroegtijdig verstoren van de opbouw en het doorstappen van een van de centrale verdedigers, waardoor PSG veelvuldig de lange bal hanteerde.

Na een goede actie en voorzet van Kishna kopte Klaassen de 1-1 binnen, dik en dik verdiend. Dit was  een van de eerste eindpasses die fatsoenlijk aankwam. Na de 1-1 had ik een Ajax verwacht dat zou doordrukken en zelfs de overwinning mee naar Amsterdam kon nemen. Niets was minder waar, door wederom persoonlijke fouten van Zimling en Van der Hoorn/ Denswil vielen de 2-1 en 3-1. Het hardleerse Ajax deed zichzelf tekort in Parc des Princes en moet tegen Apoel Europa League veiligstellen.